Crisis

Crisis, dat is de situatie waar we nu blijkbaar in zitten want je hoort en leest het constant om je heen. Dicht bij huis hebben we voorbeelden van knelpunten mbt armoede, jeugdzorg en een projecten als De Poelen.

Over armoedebestrijding hebben de raadsleden deze week een overleg gehad met de wethouder. Hij vroeg ons om mee te denken over oplossingen in een deels nieuw gebied, de energiearmoede. De energieprijzen en de rap ontwikkelende inflatie brengt probleemsituaties nu sneller en grootschaliger aan het licht en daar moeten we iets aan doen voordat het echt fout gaat.

Maar is er wel sprake van crisis in veel gevallen? Moeten we dingen niet gewoon als uitdaging zien? Bij een crisis wordt er vaak gegrepen naar snelle noodmaatregelen en zo plakken we weer een pleister op een wond zonder dat we goed nadenken over de dieper liggende oorzaak en die structureel proberen te veranderen. Zo’n pleister heeft vaak weer neveneffecten en daar moeten we dan ook weer wat aan doen.

Crisis klinkt ook sensationeel en je kan het goed afbakenen door er een specifieke naam aan te geven en het zo behapbaar en overzichtelijk te maken. Ideaal voor de pers en iedereen die snel een mening wil vormen, maar de zaken zijn meestal een stuk complexer. De stikstofcrisis is niet slechts een probleem van teveel koeien. Het heeft ook te maken met biodiversiteit, bodem- en waterkwaliteit, maar in de eerste instantie een verantwoorde visie op de natuur. Als je maar blijft zoeken naar de uitersten, de geitenpaadjes, dan loopt dat vanzelf een keer spaak blijkt nu.

Die crises leiden tot polarisatie en dat zien we steeds meer om ons heen gebeuren. Polarisatie brengt problemen aan de oppervlakte en maakt ze daardoor duidelijker, maar het staat ook in de weg als deze opgelost moeten worden. Dit kan namelijk alleen door SAMENwerking en dat kan alleen maar door je te verplaatsen in elkaars standpunt want anders kan je nooit tot elkaar komen.

SIRE heeft nu een campagne met de titel “Verlies elkaar niet als polarisatie dichtbij komt” want we zitten nu blijkbaar in een polarisatietijdperk. Volgens Sire heeft 1,4 miljoen Nederlanders het contact met vrienden, familie en collega’s verminderd  of beëindigd omwille van een meningsverschil over actuele maatschappelijke onderwerpen. Ook weer een crisis.

Churchill zei: “Never waste a good crisis” en doelde op de voordelen die een crisis met zich mee kan brengen zoals nieuwe ontwikkelingen en nieuwe inzichten waar we allen beter van worden.

Ja, hoe nu verder, hoe nu beter? Als orakel weet ik dat natuurlijk. Nee, natuurlijk niet!
Wat ik wel weet is dat het voor iedereen goed is om eens op een afstandje naar zichzelf te kijken met de vraag: welk pad volg ik nu eigenlijk en ben ik daar nog blij mee of verander ik naar een positievere richting voor mijzelf en anderen?